باید توجه داشت که افسردگى چیست؟ یکى از متداول ترین اختلالات روانى هست که فرد باید به روانپزشکان، روانشناسان، نوروفیدبک وسایر متخصصان بهداشت روان مراجعه کند.



درمان افسردگی و افسردگی چیست

در هر ثانیه وَ لحظه از زمان حداقل پانزده تا بیست درصد احتمال این وجود دارد که فرد دچار افسردگی شود وَ علامت‌هاى افسردگى حاد را از خود بروز بدهند وَ هزاران فرد فرد در هر ثانیه در جهان تحت تاثیر بیماری افسردگى قرار میگیرند.



در زبان عامیانه به منظور بیان افسردگى شامل حس های غمگینى، ناکامى، ناامیدى وَ شاید هم ترس وَ بی‌حالى بوده وَ تصور عموم مردم این هست که فرد افسرده خودخواه، ضد اجتماعی، اهل تن پروری وَ حسود هست.



نصیحت: در طول زندگى همه همه ی ما در دوره‌هاى مختلف زندگی احساس داشتن گریه، عدم خوشحالى، غم وَ امثالهم خصوصاً در هنگام از دست دادن آنان که دوستشان داریم را تجربه کرده وَ سعی می کنیم با آن مواجه شویم.

احساس افسردگى متداولا به عنوان «سوگ» وَ «داغدیدگی» شناخته شده وَ یعنى در وضعیت های مختلف بنا به انتظار لحظات شادی‌بخش به حس اندوه منتهی می‌شود مثالا در هواى توفانی، پس از تولد فرزند، تغییر محل زندگی، منازعه اى که در مصاحبت با دوست وَ یا زن وَ شوهر به‌وجود خواهد آمد. این احساس اندوه به‌سرعت نابود شده وَ فرد به حالت نرمال بر میگردد. گاهی گریه به عنوان یک عکس العمل برای گاهش غم وَ نرمالسازی بند بسیار کارامد هست.



همچنین پس از فوت یکى از نزدیکان، اتمام یک رابطه عمیق، متداولا افراد سوگ را تجربه خواهند کرد

شاخصه های تشخیصی سوگ با افسردگى در بسیاری موارد نزدیک به هم هست. لذا باید در نظر دهست که این دو اتفاق کاملاً طبیعى بوده وَ حتى فقدان آنان در درازمدت شاید براى فرد بسیار مضر باشد. در هر دو پدیده پس از طى فرآیند مربوطه فَرد به زندگى عادِى خود بر خواهد گردد. وَلى در اغلب همه ی ما حس غم ادامه دار بوده وَ به مراقبتهاى ویژه احتیاج هست.



افسردگى کلینیکى

افسردگى کلینیکى درصورت ادامه داشتن می‌تواند منجر به بروز فعالیتهاى خطرناک اجتماعى مثل دست زدن به خودکشى وَ یا نظایر آن شود وَ این احتمالا اقدامات فورى پزشکى وَ بهداشتى را طلب می‌کند.

اختلالات مربوط به افسردگى میلیون‌ها فرد را در سال مبتلا می‌کند. این عده هزینه بسیار سنگینى را بر خود، خانواده، جامعه وَ سیستم بهداشتى کشورشان تحمیل می‌کنند.



شواهد به‌دست آمده از علم عصب‌شناسى وَ ژنتیک وَ پژوهش ها کلینیکى نشان می‌دهد که افسردگى احتمالا یک اختلال در مغز می‌باشد . تکنیکهاى تصویربردارى مدرن از مغز روشن ساخته هست که در افسردگى مدارهاى عصبى که مسؤول تنظیم افکار، خُلق، فکر کردن، خوابیدن، اشتها وَ رفتار هستند از حالت طبیعى خارج شده وارتباطات صحیحى بین این مناطق وجود ندارد. ازهمین شواهد بدست آمده دربه‌دست آوردن داروهاىمناسب هستفاده شایانى می‌شود.



علائم و مشخصه ها افسردگى

علایم و علامت ها

دو علامت شاخص افسردگی که علامت های کلیدی برای تشخیص به حساب می آید در زیر آورده شده اند. هر دو این علائم باید دراکثر مواقع روز وجود داشته باشند.



۱- از دست دادن علاقه به امور روزمره طبیعی

همه ی همه ی ما علاقه وَ خوشحالی خود را در فعالیتهایی که پیش از پیش از آنان لذت می بردید از دست می دهید. این مورد «بی لذتی» نامیده شده هست.



۲- خلق افسرده

همه ی همه ی ما احساس غم یا ناامیدی، بی فریادرسی می کنید وَ امکان دارد نوبت های گریه داشته باشید از دید پزشکان یا سایر مراقبین بهداشتی که افسردگی را تشخیص می دهند، مکملا موارد فوق بیشتر علائم وَ علامت هایی که در زیر آورده شده اند نیز می تواند در بیشتر روزها وَ یا تقریباً هر روز، به مدت حداقل دو هفته در فرد وجود داشته باشند.



سایر علامت‌هاى افسردگى

شامل از دست دادن توجه وَ سرخوشى در فعالیتهاى روزانه، اختلال وَ تغییر عمده در اشتها وَ وزن بدن، اختلال در خواب به‌صورت کم‌خوابى یا پرخوابى، اختلال در تفکر وَ تمرکز فکر، وجود اضطراب وَ کندى حرکات، احساس بى ارزشى وَ یا احساس گناه، فقدان نیرو یا فقدان انرژى وَ خستگى، افکار تکرارشونده، مرگ وَ یا خودکشى می‌باشند.



در زیر به برخی از آنان اشاره می کنیم:



اختلالات خواب

خواب زیاد یا مشکلات حین خواب می تواند علامتی باشد مبنی بر اینکه همه ی همه ی ما افسرده هستید. بیدار شدن در نیمه شب یا صبح زود وَ ناتوانی در به خواب رفتن دوباره معمول هستند.



اختلال در فکر کردن یا متمرکز شدن

احتمالا برای تمرکز کردن یا تصمیم گرفتن دچار زحمت شوید وَ مشکلاتی با حافظه خود داشته باشید.



– کاهش وزن یا وزن گیری قابل توجه: کاهش یا ارتقا وزن وَ وزنگیری یا کاهش وزن بدون توجیه می تواند نشاندهنده افسردگی باشد.



– پرخاشگری یا کاهش حرکات بدن: احتمالا بی قرار، پرخاشگر، تحریک پذیر وَ زود رنج به نظر برسید. یا احتمالا اینطور به نظر برسد که کارهایتان را با سرعت آهسته انجام می دهید وَ به سوالات به آهستگی وَ با صدای یکنواخت پاسخ می دهید .



خستگی

احتمالا احساس کسالت وفقدان انرژی را تقریباً هر روز داشته باشید. احتمالا صبح هنگام به اندازه زمانی که در شب قبل به رختخواب می رفتید احساس خستگی کنید .



اعتماد به نفس پایین

احتمالا احساس بی ارزشی کنید وَ احساس گناه شدید داشته باشید.



کاهش علاقه به فعالیت جنسی :

اگر پیش از ظهور افسردگی از نظر جنسی فعال باشید، احتمالا کاهش قابل توجهی در سطح علاقه خود به داشتن ارتباط جنسی احساس کنید.



– فکر کردن به مرگ : احتمالا دیدگاه منفی نسبت به خود ، موقعیت خود وَ آینده خود داشته باشید. احتمالا افکار مرگ، مردن وَ خودکشی داشته باشید. دانشمندان ارتباط نزدیکى بین خودکشىوافسردگى ذکر می‌کنند به‌طوریکه دوسوم بیماران افسرده به خودکشى فکر می‌کنندو ١٠ تا ١۵ درصد آنان به زندگى خود خاتمه می‌دهند.



افسردگی می تواند شکایات جسمی گسترده ای را نیز مانند خارش عمومی، تاری دید، ارتقا تعریق ، دهان خشک ، مشکلات گوارشی (سوء هاضمه ، یبوست وَ اسهال) سردرد وَ کمر درد ایجاد نماید.



کودکان ، نوجوانان وَ بالغین احتمالا به طور متفاوتی به افسردگی واکنش دهند . در این گروهها احتمالا علامت ها اشکال مختلف داشته باشد یا با دیگر وضعیتها پوشانده شود.



اگر یک بیمار ۵ مورد از علائم بالا را به‌مدت ۲ هفته مداوم داشته باشد به اختلال افسردگى شدید (عمده) مبتلا می‌باشد . مطالعات اخیر در ایالات متحده آمریکا نشان می‌دهد که افسردگى سردسته علتهاى ناتوانى در انسان به‌همه ی مار می‌رود . چنین مطالعات آمارى در بقیه کشورها نیز موجود می‌باشد.



انواع افسردگى

از افسردگى تقسیم‌بندى متعددى شده هست که چند گونه مهم آن عبارتند از:



۱- افسردگی اساسی

این گونه افسردگی اختلال در خلق بوده که متداولا ۲ هفته بطول می انجامد. حس دلتنگی وَ حزن مفرط وَ از دست دادن میل وَ لذت از فعالیتهای دوست داشتنی و احساس گناه وَ بی ارزشی از علامت های آن بوده، این گونه افسردگی خطرناک بوده وَ میتواند به خود کشی منجر گردد. این گونه افسردگی می تواند باعث کم خوابی، تغییر اشتها، خستگی شدید وَ مشکل شدن تمرکز شود. افسردگی شدید می تواند خطر خودکشی را ارتقا دهد. علامت‌ها وَ رفتارهاى عمیقى هست که عملکرد شغلى، روابط بین فردى وَ رفتارهاى اجتماعى را تحت تأثیر قرار داده وَ شخص را به‌طور کلى از محیط خود دور می‌سازد.



۲- افسردگی مزمن: اختلال افسرده خویى (Dysthymia)

این اختلال خفیف‌تر از افسردگى شدید (عمده) می‌باشد وَ با خلق افسرده (تحریک‌پذیر در کودکان وَ نوجوانان) همراه هست که در بخش عمده روز دوام دارد وَ اکثر روزها وجود دارد . گونه خفیف تر اما مداوم تر افسردگی هست . این گونه حداقل دو سال وَ اغلب بیش از ۵ سال دوام می آورد . علایم وَ علامت ها متداولا ناتوان کننده نیستند وَ دوره های دیس تایمی می تواند با دوره های کوتاه مدت احساس طبیعی بودن جا به جا شود. ابتلا به دیس تایمی ما را در خطر بیشتر برای افسردگی اساسی قرار می دهد. شدت علایم آن ازافسردگی اساسی کمتر بوده اما دوره آن طولانی وَ ممکن هست وَ ۲ الی ۵ سال بطول انجامد. علایم آن متداولا ناتوان کننده نمیباشد اما در عملکرد مناسب وَ احساس خوشایندی فرد تاثیر گذار هست.

متداولا مردم این افراد را به‌عنوان افرادى بداخلاق، ترشرو وَ ملال‌آور تلقى می‌کنند. این گروه قادر به برقرارى ارتباط بین فردى مناسب با دیگران نیستند وَ افرادى جدى، کج‌خلق وَ درونگرا هستند.



۳- اختلال افسردگى جزئى (Minor Depression)

در این اختلال علائم افسردگى با شدتى کمتر از دو مورد فوق وَ با دوره‌هاى محدودتر همراه هست. این گونه افسردگى در همه گروههاى سنى دیده می‌شود وَ تأثیر کمترى در طول زندگى فرد می‌گذارد.



۴- اختلال دو قطبی:

به تغییرات غیر قابل پیش بینی خلق از شیدایی تا افسردگی اختلال دو قطبی میگویند . در یک زمان فرد رفتار برونگرایی مفرط ، پر حرفی، خود بزرگ بین از خود بروز میدهد وَ در دوره ای دیگر افسرده میگردد. بعضی افراد مراحلی از ارتقا خلاقیت وَ نوآوری در طی مرحله شیدایی دارند. تعداد حملات هر حمله در هر یک از قطبها احتمالا مساوی نیستند. بعضی افراد احتمالا چندین حمله افسردگی



پیش از مرحله شیدایی داشته باشند یا بالعکس



۵- اختلال در سازگاری:

هرگاه انسان عزیزی را از دست میدهد، شغلش را از دست داده وَ یا تغییر میدهد وَ یا آگاه میگردد که بیماری لاعلاجی دارد کاملا طبیعی هست که احساس هسترس، اندوه وَ خشم میکند؛ اما در نهایت امر افراد خود را با شرایط پدید آمده وفق میدهند؛ اما برخی قادر به چنین عملی نمیباشند. هنگامی که واکنش فرد به یک موقعیت وَ یا حادثه سبب افسردگی در وی میگردد به آن اختلال در سازگاری میگویند.



۶- افسردگی فصلی:

برخی افراد از علائم افسردگی ناشی از تغییر فصل در پاییز وَ زمستان رنج میبرند. علائمی که در فصل های دیگر مانند بهار وَ تابستان فروکش کرده وَ دیده نمی شود. به این علائم (S.A.D) یا SEASONAL AFFECTIVE DISORDER یا افسردگی وابسته به فصل (افسردگی فصلی) می گوییم. احتمالا (SAD) به اختلالات خلقی گفته می شود که به دلیل تغییرات طول مدت روز در فصل های مختلف به وجود می آید.



(SAD) برای اولین بار در سال ۱۸۴۵ مورد بررسی قرار گرفت وَ نهایتا در اوایل سال ۱۹۸۰ به این اسم نام گذاری شد.



از آنجا که نور خورشید در فصل های مختلف بروی فعالیت حیوانات می تواند تاثیرات گوناگونی داشته باشد (مانند خواب زمستانی وَ دوره های باروری (، SAD هم احتمالا ناشی از تغییرات طول روز وَ شدت نور در فصول مختلف باشد.



افسردگی در فصل پاییز وَ زمستان مربوط به ترشح هورمون ملاتونین هست که “هورمون وابسته به خواب” نیز نام دارد وَ در تاریکی وَ هنگام خواب شبانه بیشترین میزان ترشح را دارد.



متناسب با تغییرات فصل، تغییراتی در ساعت بیولوژیکی بدن بوجود می آید. این تغییرات در روشنایی وَ نور ناشی از تغییر فصل هر چند که جزئی باشد، می تواند باعث عدم تطابق ساعت فیزیولوژیکی بدن با برنامه روزانه شخص شود.



شایع ترین ماه هایی که می تواند سبب به تغییرات فصلی وَ افسردگی شود ، دی وَ بهمنماه می باشد وَ بیشتر افراد مبتلا را خانم های جوان تشکیل می دهند.



در این اختلال علائم شایع افسردگی مانند تغییرات خلقی، پرخوری، ارتقا وزن، ارتقا میزان خواب دیده می شود. همچنین تمایل به مصرف مواد غذایی قندی وَ نشهسته ایارتقا می یابد. قابل توجه هست که این علائم در فصل های بهار وَ تابستان بهبود کاملمی یابند.



عوامل بوجود آورنده ی اختلال افسردگی:

این اختلال افسردگی در فصل پاییز وَ زمستان مربوط به ترشح هورمون ملاتونین از غدهپینه آل در مغز هست. این هورمون که “هورمون وابسته به خواب” نیز نام دارد، درتاریکی وَ هنگام خواب شبانه بیشترین میزان ترشح را دارد. بنابراین در پاییز وَ زمستانکه طول روز کوتاه وَ طول شب بلند می شود، میزان ترشح این هورمون در بدن ارتقا می یابد وَ در فرد ایجاد علائم افسردگی می کند.



درمان افسردگی فصلی:

محققان دریافته اند که فتوتراپی (نور درمانی) می تواند از ترشح بیش از حد ملاتونین در بدن جلوگیری کند. اغلب افراد به این درمان پاسخ می دهند.



این شیوه ی درمان شامل نور سفید فلوروسنت هست که بر صفحه فلزی انعکاس داده میشود وَ شخص در مقابل این نور، با چهمه ی مان باز بدون نگاه مستقیم به نور قرار می گیرد. از این شیوه درمانی به مدت نیم الی دو ساعت در روز هستفاده می کنند.



البته در موارد خفیف بیماری، قدم زدن در نور آفتاب به تنهایی می تواند شخص را دربهبود بیماری کمک کند. طی یک بررسی دریافته اند که حدود یک ساعت قدم زدن در نور آفتاب به اندازه دو ساعت قرار گرفتن در مقابل نور سفید فلوروسنت می تواند در بهبود بیماری موثر باشد.



اگر فتوتراپی موثر واقع نشود (که البته درصد کمی را شامل می شود)، می توان ازداروهای ضدافسردگی در درمان بیماری کمک گرفت. البته عوارض ناشی از مصرف داروهای ضد افسردگی را نباید فراموش کرد.



۷- اختلال افسردگی پیش از قاعدگی

این گونه افسردگی در زنان وَ پیش از دوره قاعدگی رخ می‌دهد وَ با بی‌ثباتی خلق، اضطراب، افزایش خستگی‌پذیری، عدم تمرکز، تغییرات اشتها وَ خواب، سردرد وَ موارد دیگر همراه هست . همه این علائم در دوره قاعدگی از بین می‌روند.



علل افسردگى

علل افسردگى ترکیبى از عوامل ژنتیکى ، بیولوژیکى ومحیطى (روانى ـ اجتماعی) می‌باشد.



در بسیارى از مردم نیز، علت افسردگى ناشناخته باقى می‌ماند . به‌طور کلى مشخص شده هست که افسردگى در نتیجه یکسرى از فعل وَ انفعالات شیمیایى در مغز اتفاق می‌افتد.

این فعل وَ انفعالات که نورو ترانسمیتر نامیده می‌شود در تمامى اعمال وَ رفتارهاى بدن به‌طور بیولوژیکى وجود دارد.



عوامل ژنتیکى

ثابت شده هست که در بعضى از اقوام وَ فامیلی افسردگى شایعتر بوده اما وجود یک فرد افسرده در یک خانواده لزوماً دلیل بر وقوع این امر در بقیه عضوهای خانواده نمی‌باشد. اما هرچه درجه خویشاوندى نزدیکتر باشد، به همان نسبتآسیب ‌پذیرى براى افسردگى بیشتر می‌شود.



عوامل بیولوژیکى

تغییرات زیستى متعددى در مغز افراد روى می‌دهد. این تغییرات شامل تغییر در ارتباطات عصبى سیستم غده های درون‌ریز وَ هورمونها، تغییر در سیستم انتقال‌دهنده‌هاى شیمیایى وَ تغییر در فعالیتهاى الکتریکى مغز که مربوط به نوروساینس هست.



عوامل محیطى (روانى – اجتماعی)

فاکتورهاى استرس اجتماعى وَ روانى به‌عنوان خطر فاکتورهاى بروز افسردگى شناخته می‌شوند.



هسترس در فرم فقدان یکى ازاقوام نزدیک مثل پدرو مادر وَ دوستان به‌عنوان ماشه‌اى براى بروز افسردگى در افراد آسیب‌پذیر، به‌همه ی مار می‌رود. به‌طور کلى پژوهش ها ژنتیک ثابت کرده هست که عوامل استرسزاى محیطى فرصت بروز آسیب‌پذیرى یک ژن بخصوص را افزایش داده وَ آنان را به سوى یک بیمارى پیشرفته افسردگى هدایت می‌کند.



با این حال در برخى از افراد این افسردگى بدون عوامل هسترس‌زاى محیطى به‌وجود می‌آید. پژوهش ها دیگرى در این زمینه مشخص کرده هست که عوامل هسترس‌زا در قالب ایزوله بودن در اجتماع وَ یا محرومیت دوران کودکى منجر به تغییرات پایدار در فعالیت مغز شده وَ باعث افزایش حساسیت نسبت به بروز علائم افسردگى می‌شود.



رویدادهاى زندگى وَ هسترسهاى محیطى:

هسترسها وَ موقعیتهاى زندگى می‌توانند نقش اولیه را در ایجاد افسردگى داشته باشند، هر چند که در این مورد اختلاف‌نظر بین دانشمندان وجود دارد.



عده‌اى معتقدند که سوگ وَ از دست دادن عزیزى می‌تواند منجر به افسردگى گردد. مطالعات نشان داده هست که مرگ همسر بیشترین نقش را به عهده دارد. همچنین به دنیا آوردن فرزند، بازنشستگى، یائسگى وَ هسترسهاى عمده دیگر می‌توانند در ایجاد افسردگى نقش عمده داشته باشند.



عوامل شخصیتى:

همه افراد با تیپها وَ خصوصیتهاى شخصیتى مختلف احتمالا دچار افسردگى گردند، اما افرادى با انواع شخصیتى وسواس وَ شخصیت نمایشى بیشتر احتمالا دچار افسردگى گردند.



عوامل یاد گرفته شده:

بر اساس این عامل ارتباطات اجتماعى ناخوشایند که منجر به ارزیابى منفى فرد از خود می‌شود باعث ایجاد افسردگى هست؛ زیرا این افراد با توجه به خصوصیات خاص خود نمی‌توانند محبت، همدردى وَ ارتباط عاطفى لازم را از دیگران به دست آورند.



بنابراین این افراد هم در مورد خودشان ارزیابى منفى داشته وَ هم دیگران را صادق نمی‌دانند وَ به‌تدریج آزرده وَ ناکام شده وَ افسردگى در آنان پدید می‌آید.



٭ تفکر منفى:



افرادى که داراى افکار منفى در مورد خود ، زندگى وَ آینده هستند ، دچار افسردگىمی‌گردند . این افراد به جنبه منفى هر چیزى فکر می‌کنند وَ به نقایص خود خیلى توجه نموده وَ بطور مداوم خودشان را با دیگران مقایسه می‌کنند. نکته مهم اینکه این افراد هر گونه اطلاعات را سوء تعبیر می‌کنند.



مصرف داروها

٭ بعضى از داروها مثل داروهایى که در تنظیم فشار خون بالا مصرف می‌شوند وَ داروهاى خواب آور باعث به‌وجود آمدن افسردگى می‌شوند.



٭ کمبود مواد غذایى مثل کمبود اسید فولیک وَ بعضى ویتامینها مثل ب١٢ باعث کاهش اثرات داروهاى ضداضطراب شده وَ درمان را با مشکل روبرو می‌کند.

٭ اعتیاد به بعضى از داروها، مواد مخدر وَ یا الکل باعث به‌وجود آمدن افسردگى می‌شود.



درمان افسردگى



درمان دارویی:

اکثر مطالعات پزشکان حاکى از آن هست که ترکیب روان درمانى وَ دارو درمانى موثرترین درمان براى اختلالات افسردگى هست. آنچه که انقلابى در درمان بیماریهاى افسردگى بیان کرده وَ تأثیرى نمایان بر سیر آنان نهاده وَ هزینه اجتماعى این بیماریها را کهسته، رهیافتهاى دارو درمانى بوده هست.

از چهل سال بیش درمآنانیى موثر وَ مشخص مثل داروهاى سه حلقه‌اى براى اختلالات افسردگى فراهم شده هست مثل:



ایمى پیرامین (Imipiramine)



آمی‌تریپ تیلین (Amitriptyline)



نورتریپ تیلین (Nortriptyline)

نخستین علائمى که پس از مصرف این داروها بهبود می‌یابد خواب وَ اشتها هست که پس از حدود ۲ هفته شروع می‌شود. پس از حدود ۳ تا ۶ هفته علائم عمده بهبودى افسردگى بروز می‌نماید.



دسته دیگر داروها که انقلابى جدید وَ عمده براى درمان بر پا کرده هست. مهارکننده اختصاصى باز جذب سروتونینها (SSRT) از قبیل فلوکستین ( Fluxetine) وَ سیتا لوپرام (Citalopram) هست.

به جرأت می‌توان گفت که هنوز در غرب، فلوکستین یکى از پر مصرفترین داروهاى رایج هست. از عوارض جانبى این داروها سرآسیمگى، ناراحتى گوارش وَ تهوع می‌باشد.

در عین حال داروهاى اخیر SSRT مثل فلوکستین وَ سیتالوپرام از کمترین میزان عوارض جانبى در میان داروهاى فوق برخوردار هست.



درمان غیردارویی

١ـ نور درمانى

این گونه درمان براى معالجه افسردگى فصلى به‌کار برده می‌شود؛ اما اگر افسردگى فصلى شدید باشد نور درمانى باید با دارو درمانى همراه گردد.



۲ ـ شوک درمانى (ECT)

این شیوه در موارد زیر براى درمان بیماران افسرده به‌کار می‌رود:

٭ افسردگى بیمار با درمان دارویى از بین نرفته باشد.

٭ بیمار قادر به تحمل داروهاى ضدافسردگى نیستند.

٭ بیمارى چنان شدید باشد که به بهبود سریع نیاز باشد مثلاً بیمار افکار خودکشى خیلى شدید داشته باشد.



در این روش جریان الکتریکى را به سر شخص وارد می‌کنند وَ یک حمله تشنجى ایجاد می‌شود.ECT بی‌خطر وَ بدون درد بوده وَ میزان عارضه آن کم وَ در حافظه کوتاه‌مدت می‌باشد.



۳ ـ روان درمانى

این گونه درمان شامل درمآنانیى هست که از دارو هستفاده نمی‌شود. موارد زیر از جمله موفقترین شیوه‌هاى روان درمانى در درمان افسردگى هست:



شناخت درمانى، روان درمانى بین فردى، رفتار درمانى، روانکاوى وَ روان درمانى خانواده.



۴- درمآنانى گیاهى وَ غذایى



بسیارى از فرآورده‌هاى گیاهى که در ایالات متحده آمریکا در دسترس عموم هست جهت درمان بیمارى افسردگى به‌کار می‌رود.

گونه خاصى از مخمر آبجو بنام’s Wort St. John با عوارض جانبى پایین در این زمینه شناخته شده وَ در درمان فرم خفیف تا متوسط افسردگى کاربرد دارد. در کشورهاى دیگر مثل هند وَ سریلانکا، برگ گیاه برگاموت را بصورت اسانس در چاى وارد کرده وَ در درمان افسردگى به‌کار برده‌اند.



به‌نظر می‌رسد که آمار افسردگى در ایالات متحده آمریکا رو به افزایش هست. دلیل قطعآ ناشناخته هست ولى می‌تواندبه علت تغییراتى درهسترس روزانه ساختار اجتماعى افراد، تغییرات ژنتیکى، تشخیص پیشرفته وَ اصلاح شده وَ یا تغییراتى در رژیم غذایى افراد باشد.



تغییرات دررژیم غذایى افراد میدان وسیعى براى پژوهش ها دانشمندان می‌باشد. از آنجائیکه بعضى از مواد غذایى به ‌طور مستقیم در ساختمان سروتونینها (یک واسطه شیمیایى که در ایجاد افسردگى نقش بسیار قابل ملاحظه‌اى دارد) به‌کار می‌رود ، می‌توان این گونه نتیجه گرفت که مصرف این مواد غذایى از جمله ماهى وَ روغن ماهى نقش بازدارنده‌اى در ایجاد افسردگى دارند. بعضى از دانشمندان با مصرف زیاد روغن ماهى (روغن امگا ۳) در افراد داوطلب وَ مقایسه آن با افرادى که آن را مصرف نکرده‌اند، به این نتیجه رسیده‌اند که هر چقدر مصرف امگا ۳ (روغن ماهی) در جوامع بیشتر باشد افسردگى به حداقل آن خواهد رسید.



همچنین نشان داده شده هست که مصرف روغن ماهى در ایجاد بقیه بیماریهاى روانى نقش بازدارنده‌اى نیزدارد. پیش از پیش نیز نقش بازدارنده روغن ماهى درایجاد بیماریهاى قلبى وَ عروق ثابت شده بود.

منبع :افسردگى چیست؟- مرکز مشاوره